Geen Grenzen

Een hart voor vluchtelingen

Categorie: Frankrijk-Calais

  • Het ergste moest nog komen

    In de nacht van 10 op 11 april brandde het enige humanitaire vluchtelingenkamp van Noord-Frankrijk af. Ik dacht dat het toen niet meer erger kon. Maar ik was mis. Héél erg mis. Vandaag zijn we voorbij halverwege augustus, anno 2017. En hieronder zie je een foto van de huidige omstandigheden waarin vluchtelingen in Duinkerke moeten…

  • Modderkamp

    Als je dacht dat het eerste deel van mijn verslag moeilijk was om te slikken, dan ga je zeker moeite hebben met dit verslag. Het kostte me ettelijke uren om dit in woorden te omschrijven. Normaal ben ik een vloeiend schrijfster, maar deze keer raakte het me allemaal zo erg – ook al was het…

  • Getto

    Ik weet niet waar te beginnen. Ik blijf maar malen in mijn hoofd, steeds weer opnieuw. Dit was ons 3de bezoek aan de Jungle van Calais en ons allereerste bezoek aan het vluchtelingenkamp van Grande-Synthe, in Duinkerke. Ik was erg optimistisch toen we vertrokken. Het was nog steeds donker buiten, maar na een half uurtje…

  • Een zware en modderige dag

    Een zware dag. Dat hadden we voorspeld, maar niettemin blijft het toch ‘verschieten’ als je daar aankomt. We zaten nog in de auto in de buurt van Dunkerque toen we midden in een wolkbreuk terecht kwamen. Gietende regen, het zag zwart van de regenwolken. Het zicht werd erdoor benomen. Daar begon ik me toch zenuwachtig…

  • Wij gaan naar Calais en nemen mee

    Er was al lekker veel volk in Antwerpen op de afgesproken parking. De sfeer zat er direct in. Na een korte briefing vertrokken we richting Oostende, zoveel mogelijk in karavaan. In Oostende aangekomen verdriedubbelde onze groep vrijwilligers en kwamen er ook mensen van Leuven, Gent en zelfs Nederland zich aansluiten. Er heerste een heel gemoedelijke…

Deze site gebruikt cookies. Door gebruik te maken van deze site, ga je akkoord met het cookiebeleid.  Meer info