De Kapel

Het is alweer veel te lang geleden dat ik nog eens iets schreef.
Ik heb nochtans in afgelopen maanden niet stilgezeten.

Met regelmaat ga ik een vrijdagnamiddag helpen in De Kapel, het tweedehands-kledingwinkeltje van Fedasil Alveringem, waar we met een 5-tal vrijwilligers gedoneerde kledij uitsorteren en nieuw-aangekomen vluchtelingenfamilies van de nodige kledij voorzien voor hun verblijf in het opvangcentrum.

Heroriëntatieproject

Fedasil Alveringem maakt deel uit van een hervestigingsproject.
Vluchtelingen die zijn opgevangen in buitenlandse regio’s krijgen ter plekke asiel toegewezen en worden dan volgens een bepaald systeem verdeeld over de Europese landen die deelnemen aan dit project. Wanneer zij in België aankomen dan hebben zij reeds een goedkeuring van hun asiel verkregen en zijn ze klaar voor integratie in onze maatschappij. Ze verblijven dan enkele weken in Fedasil Alveringem alvorens ze naar hun definitieve woonplek vertrekken.

Het zijn meestal families, ouders en kinderen, uit conflictgebieden in Afrika en het Midden-Oosten. Meestal hebben ze alleen nog de kleren aan hun lijf en misschien wat schaarse bezittingen, als ze geluk hebben nog enkele koffers vol. De meeste mannen komen bovendien op slippers ons winkeltje binnen en daardoor is er ook een groot tekort aan mannenschoenen (vooral van de sportieve soort).

De Kapel

Wij, als vrijwilligers, zijn samen enkele dagen per week actief in het winkeltje.
Het winkeltje staat intussen bekend onder de naam De Kapel, omdat wij effectief de oude kapel van De Clep, het gebouw waarin Fedasil Alveringem zich bevindt, tot onze beschikking hebben gekregen.

Afgelopen maanden hebben we dan ook hard gewerkt aan het uitwerken van een systeem om de beperkte ruimte die we hebben zo goed mogelijk te benutten: zomer- en winterkledij van elkaar onderscheiden, zorgen voor een voorraad kledij dat het hele jaar door gedragen kan worden (die we met de hulp van Fedasil-medewerker Wendy met veel plezier “all seasons” noemen — insider joke), een afdeling voor vrouwen, mannen, kinderen en baby’s, en een heleboel reserve-kledij om de rekken te kunnen blijven aanvullen.

Winkelervaring

Enkele van onze vrijwilligers, en dankzij gulle donaties, zorgden ook voor extraatjes, zodat we van de ruimte een heuse winkelervaring kunnen maken: we hebben ook juweeltjes (de meeste handgemaakt), paspoppen om wat moois te kunnen uitstallen, een kleedhokje om te passen, hoofdpoppen om hoofddoeken en hoedjes te kunnen uitstallen en allerhande decoratie om toch net dat ietsje meer te kunnen bieden. Zo hebben de bewoners een fijne winkelervaring en voelen ze zich hopelijk wat meer welkom. Een beetje menselijkheid kan zoveel verschil maken, hebben we gemerkt 🙏🏻

We kregen intussen ook al bezoek van een aantal mensen die voor Caritas, DVZ, IOM, het Kabinet staatssecretaris voor asielbeleid, CGVS en UNHCR werken. We hebben hen de werking van ons vrijwilligersproject laten zien, samen met enkele vaste medewerkers van Fedasil, en dat werd heel erg gesmaakt.

Kledingstop en tekort tegelijk

Vorige maand kregen we dan opeens een hele lading nieuwe kledij binnen. Het was zo erg dat we Fedasil hebben moeten vragen om een kledingstop in te lassen, want we kregen plaatsgebrek. Opnieuw werden we uitgedaagd om een systeem uit te denken zodat we ook met de reservekledij makkelijk zouden kunnen blijven werken. We denken er nu ook over na om samen te gaan werken met organisaties buiten Fedasil om de overtollige kledij toch een mooie bestemming te kunnen geven.

Maar we ervaren nog steeds een tekort aan sportieve mannenschoenen vooral. De schoenen vliegen steeds maar weer de deur uit. Wie graag op dat vlak een bijdrage wil leveren kan contact opnemen. We zoeken zowel donaties aan sportieve mannenschoenen als financiële donaties om het tekort te kunnen opvangen met aankoop van nieuwe schoenen waar nodig.

Bekende gezichten

Op een vrijdag was ik met Fabienne aan het werk in De Kapel. Toen ik de sleutel van het toilet ging vragen aan het onthaal kwam ik opeens Mustafa tegen. Herinner je je hem nog?

Het was een heel blij weerzien, want we hadden elkaar al jaren niet meer gezien. Mustafa was zelf als vluchteling opgenomen in Fedasil Koksijde, toen mijn ex-partner en ik in 2015 en 2016 daar als vrijwilliger werkten. Even later kwam Mieke, een van de Fedasil medewerkers van Koksijde in die tijd, ons vervoegen en haalden we fijne herinneringen op aan onze tijd in Koksijde. Zo’n weerzien is altijd hartverwarmend, zeker ook om dan te leren dat het de vluchtelingen goed vergaat.